muzyką eksperymentalną
Encyklopedia PWN
muzyka oparta na zarejestrowanych na taśmie magnetofonowej dźwiękach (odgłosach) przyrody i cywilizacji, przetwarzanych następnie za pomocą odpowiednich urządzeń elektroakustycznych;
Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, Studio Eksperymentalne Polskiego Radia i Telewizji,
placówka zał. 1957 przez J. Patkowskiego, służąca do realizowania utworów muzyki elektronicznej, ilustracji dźwiękowych do słuchowisk radiowych i telewizyjnych, do filmów i przedstawień teatr.;
kompozytor austriacki, główny przedstawiciel wiedeńskiej szkoły dodekafonicznej, uznany za właściwego twórcę dodekafonii.
rk
realizm socjalistyczny, socrealizm,
doktryna i praktyka twórcza w literaturze, sztuce, filmie, muzyce, wprowadzona w ZSRR na początku lat 30. XX w., a po II wojnie światowej narzucona w innych państwach bloku sowieckiego;
sztuka
Termin „sztuka” jest odpowiednikiem łac. ars (od którego pochodzi większość nowoż.: wł. i hiszp. arte, fr. i ang. art), ten zaś odpowiada gr. téchnē; przymiotniki „techniczny” i „artystyczny” są tego samego pochodzenia.
[niem.]
